Theodor Kittelsen

Z Metapedia
Skocz do: nawigacja, szukaj
autoportret

Theodor Severin Kittelsen (27 kwietnia 1857 - 21 stycznia 1914) – norweski artysta, który na swych rysunkach i obrazach ilustrował naturę oraz nordyckie wierzenia, głównie mitologiczne istoty.


Biografia

Theodor Kittelsen urodził się w 1857 roku w nadmorskiej miejscowości Kragerø w południowej Norwegii. Gdy miał 11 lat zmarł jego ojciec. Aby znaleźć środki na życie zaczął pracować, najpierw jako pomocnik malarza domów (w Christianii), a potem zegarmistrza (w Arendal). Dostrzeżono jego talent, dzięki czemu mógł darmowo uczęszczać na lekcje architekta Wilhelma von Hanmo w Akademii Sztuki. Po dwóch latach spędzonych na naukach zdobył fundusze na kontynuację studiów w Monachium. W 1879 roku otrzymał informację, że nie może już liczyć na wsparcie w postaci opłat za studia. Aby się utrzymać zaczął rysować ilustracje do niemieckich gazet i malować obrazy na sprzedaż. Przez następne lata cierpiał biedę. Niewiele więcej wiadomo o tym ciężkim etapie jego życia, poza tym, że niektóre jego prace z tych lat wróciły do Norwegii.

W czasie pobytu w Monachium tęsknił do ojczyzny i widoku ojczystej przyrody. W końcu Kittelsen wrócił w rodzinne strony, jednak nie do Kragerø, tylko na Skomvar, jedną spośród 125 - milowego łańcuchu wysp zwanych Lofotami, gdzie jego kuzyni żyli w latarni morskiej. Tam powstał cykl jego obrazów zatytułowany "Magia Trolli". Początkowo miały to być ilustracje do książki Jonasa Lie, jednak nic z tego nie wyszło, choć same prace Kittelsena nie zostały niewykorzystane. Obrazy z tego cyklu przedstawiają istoty ze skandynawskiej mitologii (którą sam się fascynował do końca życia), a także lasy i góry.

"Hun farer landet rundt"

W 1986 roku artysta rozpoczął prace nad cyklem "Czarna Śmierć", inspirowanym zarazą dżumy, która w połowie XIV w. spustoszyła Norwegię. W 1889 roku opuścił Lofoty i pewnego dnia zobaczył starą kobietę, która stała się bodźcem do powstania postaci symbolizującej śmierć na jego późniejszych pracach. W tamtym czasie mieszkał w Hvitsten. Niebawem odczuł potrzebę zmiany otoczenia na właściwsze do kontynuacji tworzenia cyklu. Sole w Eggedal było tym miejscem, jednak udało mu się tam przeprowadzić dopiero późną zimą 1896 r. Na "Czarną Śmierć" składa się 15 ilustracji Kittelsena, każda opatrzona utworem napisanym prozą lub poezją. Opracowując je wykazał się także talentem literackim, ponadto wykorzystał materiały ze starej książki Andreasa Faye'a "Norweskie Opowieści Ludowe". Po skończeniu "Czarnej Śmierci" żył w Sole jeszcze przez około 3 lata, w czasie których budował swój dom w Lauvlii kilka mil na południe. O tamtejszej naturze opowiada cykl ilustracji "Ludzie i Trolle". Ta sama sceneria zainspirowała go do stworzenia kolejnego cyklu, "Tirill - Tove". W jego twórczości cienka linia oddziela realizm od fantazji. W czasie swego pobytu w Laulvlii był bardzo produktywny jako ilustrator krajobrazów. W 1900 roku w Kopenhadze odbyła się wystawa jego dzieł. Kittelsen przeżył załamanie kiedy w 1910 r. okoliczności zmusiły go do opuszczenia domu w ukochanej okolicy. Przeniósł się w pobliże Oslo. Otoczony grupą przyjaciół nie zaprzestał pracy twórczej. W 1912 r. przydzielono mu rentę państwową i przeniósł się do Jeloya nieopodal Moss. Tam też zmarł w 1914 roku. Pozostaje jednym z najwybitniejszych norweskich artystów.


Wiele osób z poza Norwegii poznaje twórczość Kittelsena dzięki zainteresowaniu black metalowym zespołem Burzum, który na okładkach płyt "Hvis lyset tar oss" i "Filosofem" wykorzystał jego obrazy. W ślad za Burzum wiele innych zespołów grających black metal posłużyło się pracami Kittelsena.

Galeria


Z cyklu "Svartedauen" ilustrującego zarazę czarnej śmierci w Norwegii w 1349 roku:


Bibliografia

  • Fra Livet i de smaa Forholde I-II (1889-1890)
  • Fra Lofoten I-II (1890-1891)
  • Troldskab (1892)
  • Glemmebogen (1892)
  • "Har dyrene Sjæl?" (1894)
  • Kludesamleren (1894)
  • Im Thierstaate (1896)
  • Ordsprog (1898)
  • Svartedauen (1900)
  • Billeder og Ord (1901)
  • Folk og trold. Minder og drømme (1911)
  • Soria Moria slot (1911)
  • Løgn og forbandet digt (1912)
  • Heimskringla (1914)


Linki zewnętrzne